poniedziałek, 17 stycznia 2011



Wytłumaczcie mi proszę, jak mogę skupić się na pisaniu głębszych wpisów, jeżeli pracuje po 8-9 godzin dziennie bez przerwy, w miedzy czasie ucząc się .. chwila na lunch lub kawę również by mi się przydała.
Nie miejcie pretensji, że piszę jedynie relacje z ostatnich dni. Na nic więcej nie mam czasu. 
Staram się tu zaglądać w każdej wolniejszej chwili, by przynajmniej zobaczyć komentarze, sprawdzić maila, i pytania na formspringu. Bądźcie więc proszę w miarę możliwości wyrozumiali.
Dzisiaj od 6 rano jestem na nogach.. - mimo że mam ferie zimowe. Od 8:30 w pracy. Trzy ostatnie dni w moim domu nocował pies mojego brata. Ja mam kotka, szynszyle i szczura, mieszkanie tylko 3 pokojowe, więc dodatkowe zwierzątko zajmujące więcej miejsca niż dwie osoby było naprawdę niewygodne.
Dzisiaj przed pracą odwieźliśmy go do Justynki.. (żona mojego brata).
Potem jak już wspomniałam wylądowałam w biurze. Rozłożyłam swoje rzeczy w sali konferencyjnej i zabrałam się do roboty. Nie mam pojęcia ile stron dzisiaj przerobiłam.. ale z pewnością były tego setki.
Po pracy z Kubą pojechaliśmy do jego kolegi (osowa). Jadąc przez ciemny las w mgle, miałam chwile na refleksyjną myśl. Każdy dzień ciężkiej pracy przybliża mnie do wyjazdu. Z tą myślą, staję się silniejsza.
Kiedy jestem na prawdę mega zrezygnowana pracą, ta myśl podtrzymuje mnie na duchu i motywuje do kontynuowania dzwonienia. W domu usmażyłam sobie warzywa.. - mój pierwszy posiłek dzisiaj. (pomijając banana o 6 rano) i 5 kaw w ciągu dnia. 

*Teraz maluję... - popijając wodę z cytryną. 
Dzisiaj na ścianie powiesiłam antyramę z powiększonym zdjęciem. (Hyun i ja).. teraz budząc się, będę na nie spoglądać. ..co jest równoznaczne z dobrym porankiem i pozytywnym nastawieniem.


Może to zabrzmi dziwnie.. Ostatnimi dniami miałam dziwne przeczucie. - uzasadnione pewnymi objawami.
Wczoraj miałam sen, niby koszmar aczkolwiek kończył się na prawdę radośnie..
Nie powiem jednak o co chodziło, bo są to sprawy zbyt intymne. i dotyczą tylko mnie i mojego lubego.
Chcę jednak pamiętać o tym co się stało.. dlatego też zapisuję to tutaj, by kiedyś czytając to, móc wrócić do tych wspomnień.


Co do sklepu internetowego.. Jedna osoba chyba nie zrozumiała mojej wypowiedzi. Nie zbyt jasno się wypowiedziałam? Wyjeżdżając do Korei na stałe- mam na myśli wyjazd na kurs językowy lub wyjazd na studia.. zamierzam spróbować otworzyć sklep internetowy z wszelakimi produktami pochodzenia japońskiego i koreańskiego.. Jednakże wolałabym wcześniej sprawdzić jak duże/małe zapotrzebowanie jest na produkty tego typu. - dostawy do sklepów, ale również zamówienia indywidualnych osób. Jeżeli byłoby to opłacalne, a koszt zakupów zwracałby mi się choć z małym procentem, chętnie zaangażowałabym się w coś takiego.. W ten sposób polscy obywatele mogliby bliżej poznać kulturę Korei i Japonii, oraz posmakować oryginalnych smaków tychże krajów. Oczywiście w horyzontach moich pomysłów są również produkty typu: dollfie, czasopisma, odzież i wiele innych rzeczy. Gdybyście wykazali zainteresowanie tym tematem, zaprojektowałabym stronę internetową, na której znalazłby się zdjęcia produktów które uprzednio podalibyście jako potencjalne do zamówienia.. 

2 komentarze:

Anonimowy pisze...

nowa notka ze starymi zdjeciami? Jestem ciekawa jak kiedys wygladalas :)

Anonimowy pisze...

nowa notka, kiedy?